Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Nihilo magis. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Duo Reges: constructio interrete. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Quae ista amicitia est? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Erat enim Polemonis.

1. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.
2. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?
3. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.

Idque si ita dicit, non esse reprehendendos luxuriosos, si sapientes sint, dicit absurde, similiter et si dicat non reprehendendos parricidas, si nec cupidi sint nec deos metuant nec mortem nec dolorem.

Sit enim idem caecus, debilis.

Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Minime vero, inquit ille, consentit. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Idem adhuc; Non semper, inquam;

Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Quonam, inquit, modo? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.

Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni
referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus.

Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse
cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum?

• Ut aliquid scire se gaudeant?
• Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Quo modo?

Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.

Memini vero, inquam;

Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Erat enim Polemonis.

Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.

Sed nimis multa.

Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Falli igitur possumus.

Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.