Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Duo Reges: constructio interrete. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.
Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;
Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Age sane, inquam.: Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit.
Sed videbimus.: Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?
Efficiens dici potest.: Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.
Eam stabilem appellas.: Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.
Sed nimis multa.: An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
Bork: Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.

Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.

Nam si dicent ab illis has res esse tractatas, ne ipsos quidem Graecos est cur tam multos legant, quam legendi sunt.

Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant?
Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Bonum incolumis acies: misera caecitas.

Quod idem Peripatetici non tenent, quibus dicendum est, quae
et honesta actio sit et sine dolore, eam magis esse
expetendam, quam si esset eadem actio cum dolore.

Non ergo Epicurus ineruditus, sed ii indocti, qui, quae
pueros non didicisse turpe est, ea putant usque ad
senectutem esse discenda.

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Ecce aliud simile dissimile. Quo igitur, inquit, modo? Rationis enim perfectio est virtus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.