Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Duo Reges: constructio interrete.

Quasi enim emendum eis sit, quod addant ad virtutem, primum
vilissimas res addunt, dein singulas potius, quam omnia,
quae prima natura approbavisset, ea cum honestate
coniungerent.

Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.

At vero Epicurus una in domo, et ea quidem angusta, quam magnos quantaque amoris conspiratione consentientis tenuit amicorum greges! quod fit etiam nunc ab Epicureis.

Tollenda est atque extrahenda radicitus. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.

Bork: Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
Confecta res esset.: Summae mihi videtur inscitiae.
Age sane, inquam.: Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
Recte dicis;: Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset.
Quid iudicant sensus?: Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt?

Stoici scilicet.
Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.
Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?
Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.
Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.
Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.

Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Bork Bonum patria: miserum exilium. Ita credo. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.