Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bork Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quid me istud rogas? Recte, inquit, intellegis. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Duo Reges: constructio interrete.

Nemo est igitur, quin hanc affectionem animi probet atque
laudet, qua non modo utilitas nulla quaeritur, sed contra
utilitatem etiam conservatur fides.

Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo
credo, quod praeponatur aliis.

• Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
• Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum.
• Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit?
• Nihil enim hoc differt.
• Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?
• Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.

1. Summus dolor plures dies manere non potest?
2. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.
3. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
4. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Bork

Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Sed fortuna fortis;

Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.

In schola desinis.

Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Quod equidem non reprehendo;

Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Sit sane ista voluptas.

Videsne, ut haec concinant? At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Odium autem et invidiam facile vitabis. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Polycratem Samium felicem appellabant.

Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Sed tamen intellego quid velit. Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum, quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret. Haeret in salebra. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Odium autem et invidiam facile vitabis.