Quo tandem modo?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Nam quid possumus facere melius? An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Est, ut dicis, inquam. Numquam facies. Haec dicuntur inconstantissime. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

• Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
• Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.
• Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
• Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
• Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
• Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.

1. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis.
2. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
3. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
4. Ita prorsus, inquam;
5. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est.

Quid dubitas igitur, inquam, summo bono a te ita constituto,
ut id totum in non dolendo sit, id tenere unum, id tueri, id
defendere?

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici,
verba.

Non ego iam Epaminondae, non Leonidae mortem huius morti antepono, quorum alter cum vicisset Lacedaemonios apud Mantineam atque ipse gravi vulnere exanimari se videret, ut primum dispexit, quaesivit salvusne esset clipeus.

Stoicos roga.

Illa tamen simplicia, vestra versuta.

Nihilo magis.

De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.

Pollicetur certe.

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Bork

Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?

Duo Reges: constructio interrete. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Quid enim possumus hoc agere divinius? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Sed haec in pueris;